Bractwo Rycerskie "Fidei Defensores"

Ciężko znaleźć cokolwiek o tej zacnej broni a to co znalezłem to jedynie mała cząstka tego co powinno się tu znaleźć.

Buzdygan (tur. bozdogan - pałka) broń obuchowa pochodzenia wschodniego, metalowa głowica osadzona na trzonku o długości ok. 60 cm. Głowica zbudowana była z piór (najczęściej 6 do 8, choć były buzdygany o ponad 20 piórach) promieniście rozchodzących się od drzewca. Pióra miały kształt trójkątny lub trapezowy, zwężający się ku dołowi. Trzonek był drewniany, drewniany okuty blachą lub całkowicie metalowy, czasami z ukrytym wewnątrz sztyletem.

Buzdygany używane były w Europie od X do XV w., zarówno przez piechotę jak i jazdę. W Polsce od XVI do XVIII wieku stanowił oznakę władzy oficerskiej rotmistrzów, pułkowników, poruczników i chorążych – były wtedy zwykle bogato zdobione, z zaokrąglonymi piórami.




Z tego co czytałem na freszce to mało osób walczy tą bronią ze względu na jej ciężar(wersja hard 3kg, wersja light waży około 1,5 kg - 8 piór osadzonych na drewnianej rekojeści)
Rycerze ogólnie nie lubią takiej broni, bo zbyt masakryczna jest - raczej do pokazów - na tarczę - wiekszość ciężaru to głowica - służyły do niszczenia hełmów i blach.

Ostatnio edytowany przez Siwy (2008-05-23 00:22:12)