Bractwo Rycerskie "Fidei Defensores"

Kolejny artykuł dotyczyć będzie kaptura. Zasada taka jak wszędzie. Dodawajcie wszystko przydatne przy tym temacie

Kaptur był uzupełnieniem strojów średniowiecznych. Wykonany był najczęściej z wełny podszytej lnem. Od XIII w. rozpoczyna się zwyczaj nakładania kaptura częścią okalającą zwykle twarz. Otwór ten, zwany we Francji visagiere, obszywano zwykle krótkowłosym futrem i dostosowywano do obwodu głowy. Tak nałożony kaptur dawał różne możliwości ułożenia kołnierza i jego ostrego końca. Moda takich kapturów miała pochodzić z południowej Francji, gdzie przyjęła się ze względu na wczesną i ciepłą wiosnę i długą jesień. Na południu zachowały się też najstarsze rysunki kroju kapturów w statutach rzemieślniczych miasta Tuluzy z lat 1279—1311. Często pod kapturami noszono małe czepeczki wiązane pod brodą, które należały również do domowego ubioru męskiego (o czapeczkach tych, czyli Coif niedługo artykuł:D).



Rys. 13 to wykrój kaptura, który był zazwyczaj noszony osobno. Miał wtedy własną „pelerynkę” (część okrywającą ramiona) i był zszywany  z dwóch części pośrodku, z przodu i z tyłu. Mógł też być zapinany pod szyją, tak jak przedstawia to rysunek. Ten rodzaj kaptura występował od początku do końca XIII wieku, a w nieco zmodyfikowanej formie także przez cały wiek XIV. Końcówka na tyle głowy była czasami znacznie dłuższa, a w XIV wieku nawet przesadnie. W innym rodzaju tego kaptura otwór na twarz był luźniejszy, a część zachodząca na klatkę piersiową znacznie dłuższa.

Rys. 14 to najprostsza forma kaptura (wykrój pokazany z boku). Prostokątny kawałek materiału, nieco dłuższy niż dwie szerokości, złożony na pół, zszyty z tyłu z pozostawionym otworem na twarz z przodu, przy czym jedynie nie duży kawałek był zszyty pod szyją. Tego rodzaju kaptur był zazwyczaj przyszyty do płaszcza lub innego rodzaju szaty. Jeżeli noszono go z płaszczem, fragment pod szyją nie był zszywany, tak aby płaszcz mógł być swobodnie rozpinany.

Kaptury na rysunkach 15 i 16 przedstawione są od przodu. Oba zszywane były po bokach i noszone przyszyte do płaszczy czy też innego rodzaju szat. Czasami otwór na twarz kaptura z rysunku 15 był dokładnie dopasowany do twarzy, jednak linia przerywana sugeruje, że noszono go także w wersji bardziej luźnej. W przypadku gdy otwarcie na twarz było dosyć dopasowane, sam czubek kaptura układał się dokładnie na czubku głowy. Jeśli jednak kaptur był luźniejszy jego czubek mógł zsuwać się na plecy i wtedy całe nakrycie głowy przypominało te z rysunków 14 i 16. W rzeczywistości te trzy typy kapturów noszone zsunięte na plecy były właściwie nie do odróżnienia.

Kaptur z rysunku 16 zamiast okrągłego ma wąskie otwarcie w kształcie litery V, tak, aby zmieścić twarz i głowę. Czasami dolne części kapturów były dłuższe niż przedstawiają to rysunki 15 i 16 i leżały na ramionach, klatce piersiowej i plecach.


A tutaj zamieszczam jeszcze jeden wykrój kaptura (nie pytajcie skąd go mam... hehe ) Jak będę szył kaptur to spróbuje go rozkminić chyba, że wcześniej ktoś mi pomoże i zamieści tutaj instrukcję jak uszyć kaptur wedle tego schematu